Οι συνθήκες κάτω απο τις οποίες γίνονται αυτές οι εκλογές σίγουρα είναι οι πιό δύσκολες μετά το 1974. Δύσκολες και καθοριστικές για την πορεία και το μέλλον της πατρίδας μας. Η πολιτική αντιπαράθεση κυριαρχήται όμως από γενικόλογες αναφορές του τύπου, αντιμνημονιακός ή μνημονιακός, δραχμή ή ευρώ κι άλλες τέτοιες αντιθέσεις, που είναι βέβαια υπαρκτές και καθοριστικές, μα δεν αφήνουν όμως πολλά περιθώρια για προβληματισμό και συζήτηση πάνω σε ζητήματα τοπικά και καθημερινά. Βεβαίως τα τοπικά προβλήματα εντάσσονται και καθορίζονται από την γενικότερη πολιτική, γι’αυτό ακριβώς πρέπει να μας απασχολούν και να αναδεικνύονται .Για παράδειγμα ούτε κουβέντα δεν ακούστηκε για τον «Καλλικράτη», την πορεία εφαρμογής του και τα προβλήματα που δημιούργησε αντί να λύσει. Οι περισσότεροι από τους σημερινούς υποψήφιους ψήφισαν τον «Καλλικράτη» για την δημιουργία ισχυρών δήμων, όπως υποστήριζαν! Πέρα από την κατάργηση και της πιό στοιχειώδους δημοκρατικής λειτουργίας σε τοπικό επίπεδο, ακόμη και με μονομελή τοπικά συμβούλια διακοσμητικού χαρακτήρα, η εγκληματική μείωση των πόρων προς τους ΟΤΑ και η αδιαφορία της κεντρικής εξουσίας, όχι μόνο δεν οδήγησαν στην ποθούμενη αποκέντρωση, μα αμφισβητήται πλέον και το πιό αυτονόητο για ένα δήμο, να υπάρχουν δηλαδή καύσιμα για τα αποριμματοφόρα!
Μέσα σ’αυτό τον επικίνδυνο εναγκαλισμό και την οικονομική εξάρτηση από την κεντρική εξουσία, δημιουργούνται συνθήκες εκβιαστικής αποδοχής εκχώρησης δημοτικών εκτάσεων για επενδύσεις βιομηχανικών ΑΠΕ, με ένα επικίνδυνο χωροταξικό που χτίζεται συστηματικά με νόμους από το 2001,2006,2008,2010 και με πρόσχημα κάποια αόριστη (πράσινη!) ανάπτυξη, κάποια αντισταθμιστικά οφέλη, ακόμη και για δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα στα νοικοκυριά ακούγεται από τα παπαγαλάκια των εταιρειών. Ποντάρουν στο ότι «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται». Χωρίς να σκέφτονται τις επιπτώσεις στο πρωτογενή τομέα, τον τουρισμό ακόμη και τη διάρηξη του κοινωνικού ιστού. Οι περισσότεροι υποψήφιοι σιωπούν στην επερχόμενη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος της πατρίδας μας και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για την αποπληρωμή του χρέους, όπως προβλέπεται από τον Εφαρμοστικό Νόμο. Κάποιοι δήμαρχοι συμφωνούν και συναλλάσονται, κάποιοι το σκέφτονται ελπίζοντας σε ένα καλύτερο παζάρι, κάποιοι αρνούνται.
Εδώ ν’ανοίξουμε μιά παρένθεση: επειδή κατά καιρούς γκρινιάζουμε με τις θέσεις του Δημάρχου και του Δημοτικού συμβουλίου Αγ.Νικολάου για τις βιομηχανικές ΑΠΕ, οφείλουμε να πούμε μπράβο στο Δημοτικό συμβούλιο που ψήφισε ομόφωνα, μετά από πρόταση του Δημάρχου, ΟΧΙ στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της επένδυσης της EDF στα όρια των δήμων Χερσονήσου και Αγ.Νικολάου, μέχρι να υπάρξει ένα αξιόπιστο χωροταξικό για τις ΑΠΕ. Αυτή είναι η πιό υπεύθυνη στάση και αφορά όλους τους δημότες και την προστασία της δημοτικής περιουσίας.
Ας δεσμευτούν λοιπόν οι υποψήφιοι για το θέμα των βΑΠΕ κι ας πάρουν επιτέλους θέση, θα δεχτούν την αποπληρωμή του χρέους και με την εκχώρηση και καταστροφή τού Κρητικού περιβάλλοντος; Και τι έχουν σκοπό να κάνουν με την πορεία του «Καλλικράτη» και την επερχόμενη χρεοκοπία των δήμων; Οι ΟΤΑ δεν είναι εφήμεροι οργανισμοί στη ιστορική πορεία της Ελλάδας μα όρος επιβίωσης των τοπικών κοινωνιών. Θ’ανεχτούν να μπουν λουκέτα;
Γιώργης Λαγκαδινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου